22 Eylül 2010 Çarşamba

Killer

   Cebimde her zaman ki gibi , bir kuruş bile metelik yoktu. Üzgündüm ve sağlıklı düşünemiyordum. Hayattan da kopmuştum. Biraz  agresiftim hemen alev alıyordu sinirlerim ve bu nedenle ister istemez olmayacak olaylar   da kaçınılmaz oluyordu.
   Yolun ortasında boylu boyunca  bir adam yatıyordu. Etrafını ise bir sürü insan sarmıştı.Telaşlı gözler ve sağa sola koşuşan tedirgin insanlar vardı. Çünkü yolun ortasında yatan adam vurulmuştu. Gördüğüm kadarıyla kalbine iki el ateş edilmişti. Bir kaç dakika can çekiştikten sonra da kötü bir şekilde hayatını orada yitirmişti. Üzerinde beyaz çizgili gömlek ,siyah keten bir pantolon ve siyah da kunduralar vardı. Bilmiyordu ki bu onun son kez giyebildiği ütü kıyafetleriydi. İnsanlar bir haber olmuş oraya gelebilecek sağlık ekiplerini bekliyordu. Cesedin üzeri ötülmüş ve tanıyan tanımayan çoğu insan başında hayır duası okuyordu.İnsanların akıllarında soru işaretleri vardı ve birbirlerine bu adamı kim vurdu diye cevabını asla doğru düzgün öğrenemeyecek sorular soruyorlardı. Polisler ve sağlık ekipleri sonunda oraya ulaşmışlardı .Ama artık çok geçti. Orada hayatını yitirmiş boylu boyunca  bir insan yatıyordu.
   Peki bu adam kimdi ? Neden öldürülmüştü ? Kimin nasıl bir  derdi vardı bu adamla ? Bu kadar gaddarlaşacak canileşecek ne vardı ? Son nefese kadar sürebilecek ne olabilirdi . Bu adamı kim vurmıştu ?. Hiç kimse bu soruların yanıtlarını bilmiyordu. Artık onu gören insanların son bakışları olarak kalmıştı bu hatırlanmak bile istenmeyen  kötü  olay . Esas soru ise ben neden bu kadar pişmandım. Bunlar hep kafaları karıştıran soru işaretleriydi.
   -Sahi ya o adamı ben vurmuştum.?
   Peki ne diye o adamı öldürmüştüm.
    Hatırladım.
Onu öldürme sebebim. İnsanların elinde veya cebinde olduğu zaman mutlu oldukları çok fazla olunca daha da mutlu oldukları onunla istediği herşeyi elde edebildiği sahip olmak istediği ne varsa ulaşabildiği  ,olmadığı zaman ise bir insanın hayatına son vererek , günah torbasının içine batana kadar cahilleşe bildiği  dikdörtgen bir kağıt parçasıydı bu ,gerçek tabiryle ise paraydı. Bu eski dava alacak verecek hesabıydı. ve bir insanın ölümüne yol açmıştı.Bir insanın sonunu bu dikdörtgen kağıt parçası belirledi. Artık iş işten geçmişti ve geriye kalan ise masum bir insanın son nefesiydi.
   -Düşünüyorum da peki şimdi ne olacak ?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder