Evler-binalar var. Dört tarafı örtülü. Geniş, dar odalı. Kimisinin içi sıcak, kimisi soğuk. Dışarıdan bakıldığında kimlerin yaşadığı bilinmeyen körpe binalar..
Denizler var. Olabildiğince mavi. Çok uzak sonsuzluk gibi. Derin, düşünceli ve hisli.
Sokaklar var. Yağmur yağdığında içleri oyulur. Bazen asfalt dökülür. Günü belli olmayan günlerde kaldırımları yeniden düzenlenir. Bazılarının çıkışı yoktur. Daracıktır.
Yeşil var. Yalnız her yerde değil. Bir kısmı yeşil bir kısmı yeşil olmayan yerler olur. Kokuları güzeldir, koklanır ama koparılmaz.
Kapılar var. Bir kısmı başka yere açılır. Bazıları ise aynı yere çıkar. Geceleri bir vakit kapanır. Sabah gitmek için yeniden aralanır. Açık bırakmamak gerekir.
İnsanlar var. Bir o tarafa bir bu tarafa savrulan. Ağlayan, gülen insanlar. Mutlu olanı az, mutsuzlar yüzünden belli olur. Bir yerlere giderler.
Yollar var. Olabildiğince uzuun. Gidilebilecek bütün mesafeleri gösterir. Hiç bitmez, ararım.
Hiçbir yerde seni bulamadım.
"yine yıla".
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder