Bir Sevdim, Bin Öldüm

Sıcak bir mayıs öğle sonrası baharın kokusu ile kol kola yürürken,bana bakıp derin bir iç çektiği anda,
Bir sonbahar günü, sağanak yağmurlar eşliğinde ıslanırken, ellerinin soğukluğunu hızlı bir şekilde giderebilmek için, ellerini ellerimle ısıtmaya çalışırken ve o telaşla ellerimi ararken,
Bana her baktığında kalbinin yerinden fırlayacakmış gibi olmasında ve yüreğinin titremesinde,
Kelimelerin eksik kaldığı anlarda gözlerimizin devreye girdiği dakikalarda,
Her sinema çıkışı biletlerimizi ikiye bölüp sonsuza dek saklayacağımızın sözünün verdiğimizde,
Buluştuğumuz günlerde, karşımda bir ceylan gibi tedirgin ve masumane bir şekilde durduğunda ve aşkımızın en güvenli kalesi olduğu cümle aleme gösterdiği günlerde.
Denizin sonsuzluğuna daldığımız anlarda hayaller kurarken
Dinlediğimiz her şarkının sözlerini ezberlemeye çalışırken,
Ay ışığı vurduğu gecelerde adımlarınla bulutların üzerinde daireler çizerken,
Gittiğimiz her yere hatıra olarak bir kalıntı bıraktığımızda…
Onu düşündüğüm her anda içimde büyüyen kır bahçelerin
eşsiz kokusu burnumun direğini sızlatırken,
Gözlerinin büyüsüne kapılıp dünyevi yolculuğa çıkarken,
Her an beni düşündüğünün mutluluğunu kalbimin en güzel yerinde hissederken,
Kalbinin kalbime dokunduğunda şaşkınlıkla yönümü kaybederken
Ve başımı yastığına her koyduğum gece, gökyüzünü seyrederken.
Öyle ya, işte böyle anlarda sevdim.

Şimdilerde ise soğuk bir kent yalnızlığı gibi üzerime çökmüştü zaman.

Sevilip sayıldığım günlere… sevgi ve saygı ile
TK’ya selam olsun.

Cümleler ne kadar çoğalırsa...